Na podstawie: Hyperbaric oxygen therapy increases insulin sensitivity in overweight men with and without type 2 diabetes) David Wilkinson, Mirjam Nolting, Mohd Kaisan Mahadi, Ian Chapman and Leonie Heilbronn
HBOT jest definiowane jak oddychanie 100% tlenem w warunkach podwyższonego ciśnienia. Jest używane do leczenia w różnych obszarach medycyny, w tym do niegojących się ran.
Pacjenci z cukrzycą typu II po terapii HBOT zgłaszają objaw hipoglikemii. Badania naukowe pokazują, iż poziom glukozy może ulec zmniejszeniu wraz z każdym kolejnym zabiegiem HBOT. Wrażliwość na insulinę wzrasta pomiędzy 3, a 30 sesją w komorze hiperbarycznej. Mechanizm działania nie został do tej pory wyjaśniony. Insulinooporność jest definiowana jako osłabienie niektórych komórek/tkanek/narządów na działanie metabolizmu glukozy. Insulinooporność w przyszłości może się rozwinąć w cukrzycę typu II. Nadwaga jest chorobą współtowarzyszącą insulinooporności.
Nadwaga wraz z cukrzycą typu II zajmują czołowe miejsce wśród chorób całego świata. Nadwaga współistniejąca z insulinoopornością, często współistnieje z chroniczną, obniżoną odpowiedzią immunologiczną.
CEL PRACY
Czy terapia HBOT wpływa na wzrost insulinowrażliwośći w cukrzycy typu II?
METODA
-Mężczyźni, wolontariusze, BMI> 25
-2 pacjentów ze zdiagnozowaną cukrzycą typu II
W związku z dużą zmiennością insulinowrażliwości w trakcie cyklu miesiączkowego kobiet, badanie zostało przeprowadzone wyłącznie z udziałem mężczyzn. Wszelkie szlaki zapalne zostały prześledzone;
-palenie, spożywanie do 3 drinków dziennie, aktywność fizyczna więcej niż dwa razy w tygodniu.
-czynniki mogące wpływać na patologię stanu zapalnego (bezdech senny, choroba nowotworowa, autoimmunologiczne i zapalne choroby)
-leki wpływające na angiogenezę, metabolizm lipidowy, właściwości przeciwzapalne.
Przed przystąpieniem do terapii HBOT, pacjentów oceniono pod względem przeciwwskazań do terapii tlenem. Wszystkim pacjentom został sprawdzony skład biochemiczny ciała na podstawie dual-emission x-ray absorptiometry (DXA)- ocena masy tłuszczowej (fat mass) oraz ocena masy bez tłuszczowej (fat-free mas).
Zaakceptowano 9 ochotników w wieku 45- 70 lat z BMI 24,3-45 kg*m-2
PRZEBIEG
Wolontariusze którzy zostali poddani badaniu uczęszczali do centrum hiperbarycznego w szpitalu Royal Adelaide.
-Testy i pomiary zostawały wykonywane pacjentom mniej więcej o tej samej godzinie każdego dnia.
-Każda wizyta w HBOT trwała 2h, przy parametrach 203 kPa, 100% ekspozycja na tlen przez 90 minut (plus 30 minut dekompresji).
-Użycie stacjonarnych, wielomiejscowych komór.
Badania naukowe wykazały wzrost insulinowrażliwości u otyłych mężczyzn zarówno ze zdiagnozowaną cukrzycą typu drugiego jaki bez niej. Co ważniejsze wzrost insulinowrażliwość została odnotowana w czasie 30 minut od opuszczenia komory hiperbarycznej przez pacjentów. Dodatkowo obserwowano niewielkie zmiany cytokin stanu zapalnego, co może wpływać na wzrost insulinowrażliwości. Dawniejsze badania medycyny hiperbarycznej wykazały obniżenie stężenia glukozy we krwi po terapii HBOT. Niniejsze badania również wykazały znaczące obniżenie stężenia glukozy we krwi podczas pierwszej sesji HBOT w cukrzycy typu drugiego. Mimo stwierdzenia obniżonego poziomu glukozy badanej na czczo, nie prowadzono badań w tym kierunku. Dlatego też nie wiadomo jak długo może się utrzymywać ten efekt. Podczas badania dodatkowo stwierdzono spadek insuliny w surowicy podczas pierwszej sesji HBOT.
HBOT może wpływać na efekt insulinowrażliwość przez wiele mechanizmów. Obserwowano stężenie cytokin prozapalnych w nadwadze w połączeniu z insulinoopornością. Stwierdzono, iż TNF jest cytokininą prozapalną, która jest produkowana w nadmiarze przy stwierdzonej otyłości. Natomiast TNF wpływa na insulinooporoność. Kolejną cytokiną stanu prozapalnego jest MCP-1, która jest produkowana w nadmiarze przy insulinooporności. Odnotowano obniżenie TNF i MCP-1 co może częściowo wyjaśniać efekt insulionowrażliwości, po terapii HBOT.
IL-6 jest cytokiną plejotropową, co znaczy że wpływa zarówno stan prozapalny jak i antyzapalny. Wzrost IL-6 jest ściśle związany z nadwagą i insulinoopornością. Badanie nie wykazało wzrostu IL-6 u pacjentów ze zdiagnozowaną cukrzycą typu drugiego ale odnotowano jej wzrost u pacjentów bez cukrzycy. Jednocześnie nie odnotowano żadnych zmian w ekspresji IL-6, w tkance tłuszczowej (jednak nie została przebadane inne tkanki).
Insulinooporność może być spowodowana przez niedotlenie adipocytów (komórka syntetyzująca i magazynująca tłuszcze proste (trójglicerydy)). Rozrost adipocytów w otyłości i nadwadze nie jest oznaczalny w krwi, może być to spowodowane obniżoną podażą na tlen oraz powstawaniem obszarów charakterystycznych dla hipoksji.
WNIOSKI
Badanie wykazało że hiperbaria tlenowa wpływa na podniesienie insulinowrażliwości w nadwadze i otyłości, męskiej populacji ze zdiagnozowaną cukrzycą typu II. Co więcej podwyższenie insulinowrażliwości było widoczne ciągle przez 30 minut od wyjścia pacjenta z komory hiperbarycznej. Dodatkowo badania wykazały korzystny wpływ na modulacje markerów stanu zapalnego w odpowiedzi na działanie hiperbarii tlenowej, co może chociaż częściowo tłumaczyć efekt zwiększonej insulinowrażliwości.
Link do abstraktu w języku angielskim: