Około 68% wszystkich kobiet z rakiem piersi przechodzi radioterapię w ramach leczenia. Mimo że techniki radioterapii uległy z czasem poprawie, nadal może wywoływać późną toksyczność popromienną. Późna toksyczność popromienna charakteryzuje się połączeniem bólu piersi lub klatki piersiowej, obrzęku piersi i/lub ramion, zwłóknienia, upośledzenia ruchów ręki. Objawy, takie jak zwłóknienie i ból piersi, mogą nasilać się przez co najmniej 10 lat po radioterapii i znacznie zaburzać codzienne funkcjonowanie i jakość życia.
Leczenie późnej toksyczności popromiennej zależy od objawów i może obejmować leki przeciwbólowe, fizjoterapię, terapię obrzęku limfatycznego, a w niektórych przypadkach zabieg chirurgiczny (rekonstrukcyjny).
Udowodniono, że hiperbaria tlenowa jest bezpieczną i skuteczną metodą leczenia późnej toksyczności popromiennej w różnych lokalizacjach guza.
Cel badań:
Celem tego badania była ocena późnej toksyczności popromiennej zgłaszanej przez pacjentów z rakiem piersi, którzy byli leczeni w latach 2015-2019 w Holandii. Po drugie, oceniono jakość życia oraz czynniki związane ze skutecznością hiperbarii tlenowej
Materiały i metody:
Wszyscy pacjenci z rakiem piersi z późną toksycznością popromienną skierowano w okresie od stycznia 2015 r. do grudnia 2019 r. na zabiegi w komorze hiperbarycznej w Instytucie Hiperbarycznej Terapii Tlenowej (IvHG). Wykluczono pacjentów, którzy mieli: choroby współistniejące, zabiegi w komorze hiperbarycznej były wykonywane wcześniej jak i również pacjentów z osteoradionekrozą. Przed rozpoczęciem zabiegów w komorze hiperbarycznej lekarz potwierdził późną toksyczność popromienną i ustalił, czy objawy piersi lub ściany klatki piersiowej (tj. połączenie bólu piersi lub ściany klatki piersiowej, obrzęku piersi i/lub ramion, zwłóknienia, upośledzenia ruchu ramion) może być wynikiem radioterapii.
Leczenie składało się z 40 sesji terapeutycznych w ciśnieniu 2,5 atmosfery (ATA), z czasem trwania 115 minut na sesję. Po osiągnięciu ciśnienia zabiegowego pacjent zaczynał oddychać 100% tlenem przez zamknięty, wbudowany system oddechowy (kaptur lub maska).
Wyniki:
W okresie od stycznia 2015 r. do grudnia 2019 r. na hiperbarię tlenową skierowano 1280 pacjentów z rakiem piersi. Spośród nich do analizy włączono 1005 (78,5%) pacjentów. Większość pacjentów stanowiły kobiety. Średni wiek wynosił 57,9 lat, a większość pacjentek była leczona chirurgicznie oszczędzając pierś. Łącznie 336 (33,4%) pacjentów otrzymało radioterapię miejscową, a 264 (26,3%) pacjentów poddano radioterapii lokoregionalnej.
Wyniki oceny bólu zmniejszyły się znacząco, z 43,4 przed zabiegami w komorze do 30,5 pod koniec sesji w komorze, do 29,7 po 3 miesiącach obserwacji. Zaobserwowano również istotne zmniejszenie objawów piersi pod koniec leczenia w komorze hiperbarycznej (29,4) i po 3 miesiącach (28,9) w porównaniu z wynikiem początkowym (44,6). Znacznie zmniejszyła się punktacja objawów ramienia od 38,2 do 26,0 na koniec leczenia i 27,4 po 3 miesiącach obserwacji. Wyniki funkcjonowania społecznego poprawiły się z 74,2 przed leczeniem do 75,9 po leczeniu i dalej do 82,3 po 3 miesiącach obserwacji. Również funkcjonowanie emocjonalne, funkcjonowanie fizyczne i wyniki jakości życia wzrosły z czasem.
Wyniki oceny bólu piersi były dostępne na początku i na końcu leczenia w komorze hiperbarycznej dla 749 pacjentek. Łącznie 61,5% pacjentek zgłaszało ból piersi w stopniu 3-4 przed leczeniem, a 30,0% zgłaszało ból piersi w stopniu 3-4 po leczeniu w komorze. Spośród pacjentów z bólem w stopniu 3-4 na początku leczenia, 271 pacjentów (58,8%) miało ból w stopniu 1-2 pod koniec leczenia, a 190 pacjentów nadal miało ból w stopniu 3-4 (tj. niepowodzenie leczenia) po zakończeniu leczenia w komorze hiperbarycznej.
Wnioski:
Bibliografia: