Gill AL, Bell CN. Hyperbaric oxygen: its uses, mechanisms of action and outcome QJM. 2004 Jul;97(7):385-95.
Niezaprzeczalnym faktem jest to, że tlenowa terapia hiperbaryczna (HBOT) znajduje zastosowanie w coraz to nowych obszarach medycznych. Organizacja Undersea and Hyperbaric Medical Society (UHMS) definiuje HBOT jako leczenie poprzez wdychanie 100% tlenu w komorze, w której ciśnienie jest większe od średniego ciśnienia mierzonego na poziomie morza (tj. powyżej 1 ATA).
Pierwsze udokumentowane zastosowanie terapii hiperbarycznej sięga roku 1662, kiedy to człowiek o nazwisku Henshaw zbudował pierwszą komorę hiperbaryczną. W 1879 roku zastosowano ten rodzaj terapii w chirurgii, a w 1927 roku udowodniono istotną poprawę zaburzeń krążeniowych u pacjentów poddanych HBOT.
HBOT ma ogromny wpływ na układ odpornościowy, transport tlenu i proces hemodynamiki. Pozytywny efekt leczniczy pochodzi z redukcji zjawiska hipoksji i obrzęku, umożliwiając prawidłową reakcję organizmu na infekcje i niedotlenienie.
W stanie hipoksji (niezależnie czy spowodowanej niedotlenieniem czy innymi czynnikami), podanie tlenu hiperbarycznego powoduje redukcję procesu śmierci komórkowej.
W artykule szeroko opisano wskazania do terapii hiperbarycznej takie jak:
– zator powietrzny,
– zatrucie tlenkiem węgla,
– zgorzel gazowa,
– stany pourazowe z niedokrwieniem,
– choroba dekompresyjna,
– trudno gojące się rany,
– niedokrwistość pokrwotoczna w wyjątkowych sytuacjach,
– ropień wewnątrzczaszkowy,
– infekcje tkanek miękkich przebiegające z martwicą,
– nawracające bakteryjne zapalenie kości,
– opóźniony odczyn popromienny (martwica kości i tkanek miękkich),
– przeszczepy skóry,
– poparzenia.

Więcej do przeczytania w artykule http://qjmed.oxfordjournals.org/content/97/7/385.2.long